Postacı Kapıyı Çalmayacak – Ava Dellaira

     Mutlaka başınıza gelmiştir. Şampuan ya da eksik herhangi bir mutfak malzemesi almak için mahallenizdeki markete gidip kendinizi bir anda kitap rafının karşısında şunu mu alsam bunu mu diye düşünürken bulmak.
Hele fiyatlar indirimliyse işin rengi değişiyor mutfak alışverişi bir anda kitap alışverişine dönüveriyor.

     Son zamanlarda, yaygın bir market zinciri sık sık yenilenen kitaplar ve indirimli fiyatlarıyla okurları memnun etmeye başladı. Daha önce bu kitapları incelemiştim ama yol üzeri girdiğim bir şubede kasanın yanında Postacı Kapıyı Çalmayacak kitabını görünce hemen satın aldım. Normalde incelemeden kitap alan bir okur değilim fakat 11.baskısını yapmış bir kitaba kayıtsız kalamadım. İyi ki raftaki o son kitabı almışım!

     Postacı Kapıyı Çalmayacak, tesadüfen kitaplığıma eklediğim ama 24 saat içinde okuyup bitirdiğim kitaplardan biri oldu. Uzun zamandır başladığım kitabı ara vermeden bu kadar kısa sürede okuduğumu hatırlamıyorum. Bunda kitap öncesi okuduğum kitapların ve dinlediğim müziklerin de etkisi var. Nasıl olduğundan bahsedeceğim ama önce kitaba gelelim…

     Kitap, kısa süre önce ablasını kaybeden Laurel’in çoğu intihar ederek ölmüş ünlü sanatçılara yazdığı mektuplardan oluşuyor. Kendisine örnek aldığı ve çok sevdiği ablasının ölümünden sonra arkadaşlarından farklı bir lisede okumaya başlayan Laurel, önceleri İngilizce ödevi olarak başladığı ölmüş birisine yazılacak mektuplara uzun süre devam ediyor.

     Basit bir mektup derlemesinin ötesinde, bir genç kızın yüzleşmesi zor acılarla başa çıkma yöntemi olarak hiç okunmayacak mektuplar kaleme almasını oldukça dramatik buldum. En az Laurel’in mektupları kadar, bu mektupların yazıldığı kişilerin hayat hikayelerine değinilmesi de hoşuma gitti.

     Kurt Cobain, Janis Joplin, Amy Winehouse, Jim Morrison gibi muhtemelen 27 yaş krizi sırasında intihar eden ve intiharlarıyla hayranlarının hayatlarında derin izler bırakan şarkıcılar; sinema dünyasından, özelikle Oz Büyücüsü’ndeki performansıyla akıllarda yer eden Judy Garland ve 25 yaşında veremden ölen İngiliz şair John Keats  Laurel’in mektup yazmayı seçtiği kişilerden bazıları. Postacı Kapıyı Çalmayacak’ta sadece ablası intihar eden bir gencin hayatın akışı içinde başına gelenlerle harmanlanmış yüzleşme hikayesini değil aynı zamanda bir çok sanatçının hazin hayat hikayelerinden kesitler de buluyorsunuz. Bu açıdan ele aldığımda kitap içerik olarak dopdolu ve sürükleyiciydi diyebilirim.

     Ava Dellaira, Laurel’in lisede edindiği küçük arkadaş grubuyla günümüz gençlerinin maruz kaldığı bir çok soruna değinmeden etmemiş. Hannah, Natalie, Sky, Kristen ve Tristan’dan oluşan bu kendine has arkadaş grubunun her bir üyesi kendi içinde farklı savaşlar veriyordu ve bu kitapta o kadar naif bir dengede sunulmuş ki yan konu bolluğu karmaşadan çok onlarca çiçeğin çıkarttığı ortak koku gibi güçlü ve etkileyici hale getirmiş esas hikayeyi.

     Genç yetişkin ve çağdaş roman kategorisinde yer alan kitabı belki birkaç hafta önce okusaydım bu kadar etkilenmeyebilirdim.
     Kitapların zamanı olduğuna ve doğru zamanda rastlanılan kitaplardan daha fazla keyif verdiğine inananlardanım. Yani bir kitabın etkileyiciliğini nerede, nasıl okuduğumuzdan ziyade hangi kitaptan önce ya da sonra okuduğumuz belirliyor. Postacı Kapıyı Çalmayacak, Oz Büyücüsü’nden sonra okuduğum ve okumadan önce Judy Garland’ı ilk kez izleyip, hayat hikayesini öğrendiğim bir dönemde karşıma çıktığı için beni bu kadar etkilemiş olabilir. Aynı şekilde kısa süre önce büyük bir özlemle Amy Winehouse’un bütün albümlerini dinlememiş olsaydım, Laurel’ın mektuplarında atıfta bulunduğu şarkılar bu denli kulağımda çınlamazdı.

     Ölen bir yakının ardından hayatını sürdürmeye çalışan güçlü bir kızın, günlük mücadelelerin yanı sıra kendini bulmaya çalıştığı bu hüzünlü hikaye, konusu, kapsamı ve sürükleyiciliğiyle kitaplığınızda yer edinmeyi sonuna kadar hak ediyor.  Okunmamak üzere yazılmış mektuplardan derlenen bu kitabın kapağını bir an önce aralamanızı öneriyorum.