Cennetin Çocukları – Joey Graceffa

Cennetin Çocukları kapak tasarımıyla dikkatimi çekip tanıtım yazısını bile incelemeden satın aldığım, indirimli market kitaplarımdan biriydi.

     Kitap, Cennet olarak adlandırılan ve dünyanın ekolojik çöküşünden sonra oluşturulmuş yeni bir yaşam alanında geçiyor. Bu fantastik dünyanın haklı sebeplerle verilmiş bazı uyulması zor kuralları var. Uyulması en zor kuralsa ekolojik çöküşün tekrarlanmaması adına kontrol altında tutulan nüfusta ikinci çocuğa yer olmaması. Rowan ikinci çocuktur ve ailesi tarafından herkesten saklanarak yetiştirilir. Bir süre sonra ikinci çocuk olarak evinde gizlice sürdürdüğü hayatından ve duvarların arkasına saklanmaktan o kadar sıkılır ki, ikiz kardeşi Ash’in ona anlattığı Cennet’i kendi gözleriyle görmek için bir gece evinin duvarlarından atlayıp dışarı çıkar.

     Kitabı ve kitapta yer alan kimi eleştirel kısımları çok sevmiş olmama rağmen, olay akışının hızı biraz hayal kırıklığı yarattı diyebilirim. Kitap öyle bir yerde bitti ki seri kitap olduğunu final bölümünde anladım. Dilimize çevrilmemiş olsa da Cennetin Çocukları 3 kitaplık Children of Eden serisinin başlangıç kitabıymış eğer bilseydim seri tamamlanınca okumaya başlardım.

     Cennetin Çocukları’nı konu bakımından beğensem de abartılı bir hızla gelişen ani olaylar sanırım ilk kitap olmanın dezavantajından biriydi. Uzun uzun içinde bulunulan distopik dünya tasvir edilmiş ama esas olaylar mantık sınırlarını zorlayan hızla kitabın sonlarına eklenmiş.

     Kitabı bir açıdan Gregor Serisi’ne benzettim. Cennetin Çocukları’nda da Gregor Serisi’ndeki gibi alttan alta yoğun eleştirel bir katman var. Gregor’u yüzeysel okuyan bir okur kitabın genç yetişkin türünde kaleme alınmış fantastik bir eser olarak görmenin ötesine geçemez ama aslında kitap soykırımdan, kitlesel travmalara pek çok ciddi mesele hakkında eleştiriler barındırır ve mesajlarını fantastik bir örtünün altından okuruna aktarır. Cennetin Çocukları da bu açıdan Gregor Serisi ile benzerlikler taşıyordu. Özellikle günümüz insanının yarattığı ekolojik tahribatın yol açabileceği ciddi tehlikeler Cennet kurgusu ile okura anlatılmaya çalışılmış. Bu yüzden hız konusu beni tatmin etmese de kitabı beğendiğim ve önerdiğim kitaplar arasına eklemeye karar verdim.

     Rowan’ın içinde bulunduğu dünyayı ve kendi iç dünyasını tanımak adına çıktığı yolculuğu okumak özellikle keyifliydi. Temposu gittikçe yükselen, ihanet dolu bu macerada en beğendiğim paragrafı ekleyip bir an önce Cennetin Çocukları’nı kitaplığınıza eklemenizi öneriyorum. Özellikle genç arkadaşlarım, mutlaka kitaplığınızda bu kitaba yer verin.

“Hepsi de o kayıp giden şeylerin duygusunu yakalamış, öngörmüş adeta… Eminim bir zamanlar insanları sonun yaklaştığından, Eko Çöküş’ün durdurulamayacağından haberdardılar. Ama klimaları, arabaları, hasatlarına verdikleri zehirli böcek ilaçları ile sanki sanki her şey sonsuza dek sürecekmiş gibi davrandılar oysa Dünya’nın çözülmeye başladığını ve artık bu konuda yapabilecekleri hiçbir şey olmadığını biliyorlardı.”